مقایسه تاثیر کلینیکی Root Planing و Polishing در پوشش ریشه‌ های عریان با روش پیوند بافت همبندی زیر مخاط

سابقه و هدف: پوشش گرفتن سطوح عریان ریشه‌ها که در طرحها و روشهای مخلتف ارایه گردیده، بخش مهمی از درمانهای پریودنتال را به خود اختصاص داده است. جهت کسب نتایج بهتر کلینیکی توجه خاصی به درمان سطح ریشه عریان از جنبه‌های مختلف صورت گرفته است. یکی از این جنبه‌ها، این است که آیا Polish کردن سطح ریشه عریان می‌تواند به اندازه root planing در حذف سمان نکروتیک و اندوتوکسینهای موجود روی سطح ریشه موثر باشد یا خیر. لذا با هدف مقایسه تاثیر کلینیکی root planing و polishing بر روی درمان پوشش ریشه‌های عریان با استفاده از پیوند بافت همبند زیر مخاطی (SECTG) این تحقیق بر روی بیماران دارای تحلیل با بهداشت دهانی خوب که به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 81-1380 مراجعه کردند صورت گرفته است.مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی Sequential match controlled randomized clinical trial بر روی 13 بیمار با 26 دندان دارای تحلیل لثه کلاس I و II میلر صورت گرفت. در تمام بیماران بعد از انجام فاز اولیه درمان پریودنتال، دندانهای مورد نظر از لحاظ ارتفاع، عرض تحلیل، حد چسبندگی بالینی، عمق کلینیکی پروب و ارتفاع لثه کراتینیزه همسان شده و بعد به صورت تصادفی روش root planing (شاهد) و polishing (تجربی) انتخاب شد. با استفاده از پروب ویلیامز،stent آکریلی و تعیین سه نقطه در مزیال، دیستال و میدباکال در ناحیه تحلیل، پارامترهای مورد نظر در قبل و بعد از جراحی و 3 ماه بعد از جراحی اندازه‌گیری شدند. مساحت پوشش یافته براساس برنامه نرم‌افزاری اتوکد AutoCad Architecher 2000 محاسبه شد و دامنه تغییرات و ضریب تغییرات (CV) سطح پوشش در دو گروه محاسبه گردید و تغییرات مساحت دو روش با آزمون T-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت. تغییرات پارامترهای ارتفاع، عرض تحلیل، حد چسبندگی بالینی، عمق کلینیکی پروپ و ارتفاع لثه کراتینیزه به صورت مقایسه قبل و بعد با آزمون Paired T Test و بین دو گروه با استفاده از آزمون T Test مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: تحقیق روی 26 دندان و بر روی 13 بیمار شامل 7 مرد و 6 زن در سنین 11±47 سال انجام گرفت. نتایج تحقیق بیانگر این است که ارتفاع تحلیل ناحیه میدباکال در گروه شاهد و تجربی کاهش معنی‌داری را در بین گروهها به لحاظ آماری نشان می‌دهد هر چند که مقایسه دو گروه بعد از گذشت سه ماه از جراحی از نظر آماری معنی‌دار نبودند. میزان عرض تحلیل لثه در دو گروه شاهد و تجربی قبل از درمان مشابه بود و بین دو گروه و در مقایسه با یکدیگر این تغییرات از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. میزان چسبندگی بالینی در گروه شاهد و تجربی نسبت به قبل از جراحی در هر دو گروه به لحاظ آماری معنی‌دار (P<0.001) و در مقایسه با یکدیگر معنی‌دار نبود (P<0.3). افزایش ارتفاع لثه کراتینیزه در گروه شاهد و تجربی نسبت به قبل از درمان معنی‌دار و نسبت به یکدگیر معنی‌دار نبودند (P<0.1). میزان مساحت پوشش یافته در گروه شاهد و تجربی نسبت به یکدیگر معنی‌دار نبودند (P<0.8).نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که پوشش ریشه‌های عریان در بیماران دارای تحلیل لثه با بهداشت خوب با روشهای root planing و polishing دارای نتایج یکسانی می‌باشد و هر دو روش قابل اجراست.